Ik sta weer een dag aan de grond dus we hebben nog eens tijd om de blog wat bij te werken. Mijn instructeur is bezig met vlieguren op te bouwen op het tweemotorig toestel van de school, de DA42 en om die reden vliegt hij deze week maar met twee studenten per dag. En gezien hij er 4 heeft vlieg ik deze week maar om de twee dagen een keer.
Gisteren heb ik voor de eerste keer effectief met het vliegtuig zelf gevlogen in plaats van in de simulator te zitten. Het werd tijd want het was al een tweetal weken geleden dat ik nog eens de lucht in gegaan was.
Het was eerst de beurt aan Thibaut, mijn flightbuddy. We hebben afgesproken om beurt eerst te vliegen om het een beetje eerlijk te houden.
De vlucht was eigenlijk een soort kennismakingsvlucht met de DA40. We hebben dus enkel visueel gevlogen en zijn naar het oefengebied gevlogen om daar wat basismaneuvers te doen zoals steep turns, stalls, slow flight en dergelijke. Want een nieuw toestel is toch een grote aanpassing. Zeker omdat wij niet op de DA20 vlogen maar op de Archers. We vliegen nu met een stick tussen ons benen in plaats van het stuurwiel voor ons, we hebben ook meer zicht rondom met de glazen koepel rond ons en er zijn nog wel wat van die veranderingen die gewenning vragen.
Ik had vooral wat moeite om de rudderpedalen goed te gebruiken, ze voelen volledig anders aan dan in de Archer en gezien het een belangrijk onderdeel is om gecoördineerd te vliegen moet ik er toch wel wat sneller aan gewoon worden. Ook bij het taxien van de parking naar de runway moeten we deze rudderpedalen gebruiken in combinatie met links of rechts wat remmen om te sturen. Bij de archer hadden we een neuswiel dat we gebruikten om te sturen maar dat heeft de Diamond niet. Weeral gewoon worden en wat zwalpen over de taxibaan in het begin dus.
Het is wel een fijn toestel om mee te vliegen al is de performance niet echt zo super met dit warme weer hier en met drie man in het vliegtuig. Maar dat was niet zoveel anders in de Archer. Het landen ging wel goed vond ik, het is een beetje een zweefvliegtuig en het land bijna vanzelf met een beetje oefening. Maar mijn eerste en voorlopig enige landing was zacht, on the blocks en toch voor de eerste 5 seconde op de centerline. Erna op de centerline is weer oefenen want dan zitten we weer met differentieel remmen zoals bij het taxien.
Enige mindere punt was dat mijn headset voor een kwartier niet goed werkte, mijn microfoon begaf het plots in vlucht want ik hoorde mezelf niet meer en mijn instructeur hoorde me maar amper. En we hebben vanalles geprobeerd maar het werkte niet. Tot op de terugweg hij plots weer werkte. Toch niet iets wat je verwacht van een headset van een maand oud. Maar ik ga het nog een keertje proberen met een reserve erbij en anders stuur ik hem maar terug, er staat tenslotte nog garantie op.
Morgen vlieg ik weer normaal gezien, weer de lekkere warme cockpit in want het is hier nu al bijna elke dag 40 graden of meer en het koelt pas af tot een minimum van rond de 20 graden in het midden van de nacht. En het gaat nog veel warmer worden, lekker afzien dus.
No comments:
Post a Comment