Gisterenavond en vandaag was ik bekend onder mijn alter ego 'James the limodriver'. Yves zijn ouders kwamen gisterenavond nl aan in Phoenix en ik ben meegegaan om hen samen met Yves te verwelkomen en de limodriver te zijn zodat Yves samen vanachter bij zijn familie kon zitten.
Ik heb samen met mijn instructeur nog wat moeten afspreken om op tijd terug in de Springs te zijn om samen met Yves te vertrekken want ik had een late vlucht en moest nog eerst backseaten met Alex. Uiteindelijk ben ik direct na landing mogen vertrekken terwijl mijn instructeur het toestel op zijn plek ging zetten. De debriefing gaan we na mijn vrij dagen doen. Er valt trouwens wel wat te debriefen want de vlucht trok weer op de ballen. Het lag deels aan het toestel maar ik had er mee moeten kunnen omgaan. Soit, bad day heeft iedereen wel eens zeker. Volgende keer weer beter!
Terug naar de familie Berben die toekwam, met kepie en witte (nuja wit...) handschoentjes stond ik ze samen met Yves op te wachten. Het leuke was dat de gate vlak langs de parkeergarage was en we ze dus hebben zien toekomen aan de gate en direct op de juiste plek waren.
Er was er ene dolgelukkig op dieje moment ze. En ik geef hem geen ongelijk, het is voor hem tenslotte ook al drie maanden sinds hij zijn ouders, broer en Val zag.
De limo viel in ieder geval in de smaak. Het was een rit in stijl naar het hotel en erna naar Applebee's waar we nog iets zijn gaan eten.
Vandaag was ik ook limodriver van dienst want Yves moest vliegen in de voormiddag en ik ben zijn ouders dan gaan halen in hun hotel en zo naar de luchthaven waar ze een rondleiding hebben gekregen.
Yves is gelukkig, zijn familie is gelukkig, meer moet dat niet zijn he. Mijn job zat erop, ik heb Yves gelaten voor de rest van de dag. Ik kon mijn was doen en de andere taakjes van de dag.
Morgen nog een vrije dag en dan weer erin vliegen! Aleja niet letterlijk e, ge snapt wat ik bedoel. :)
Wednesday, February 23, 2011
Sunday, February 20, 2011
I shot the sherrif!
Scottsdale Gunclub, bestemming nummer een na mijn gecancelde vlucht van zaterdag. Samen met Ivo, Bob, Thomas en Yves zijn we een keertje letterlijk wat geld gaan verschieten.
Bob en Ivo hadden een schietbaan en Thomas Yves en ik had er eentje. We moesten natuurlijk ook een wapen kiezen en we wouden eerst iets kleins kiezen en erna als de kogels opwaren een groter wapen nemen. Helaas was de tijd te beperkt om na het handwapen nog een groter te gaan nemen.
We hebben uiteindelijk dus enkel geschoten met de Glock 17. Hetzelfde wapen waar de belgische politie mee rondloopt volgens mij. Ik was eerst aan de beurt en het ging verbazend vlot om de lader vol kogels te steken, het geweer te laden en klaar te zijn om dat blad papier vol gaatjes te pompen. Ik had natuurlijk wel even wat uitleg gevraagd aan een van de werknemers daar om zeker veilig bezig te zijn. Het blijft een gevaarlijk wapen natuurlijk.
50 kogels, 3 missers, 19 headshots, 4 armshots en 24 chestshots. Het blad heeft het helaas niet overleefd...
Maar damn... I loved it! Ik ga er zeker nog terug gaan en ik ga zeker iets groters proberen. Ik heb 6 kogels geschoten met een 357 magnum van Ivo en Bob en dat ding had pas een terugslag! Heerlijk gewoon, maar het was wel een absurd gezicht. Er stond een manneke van max 10 jaar met een MP5 te schieten, een semi automatisch machinegeweer waar de Britse SAS volgens mij mee werkt. God bless America zeker...
Hier wat links naar filmkes die we gemaakt hebben.
Tom in actie: klik hier
Yves in actie:klik hier
Thomas in actie:klik hier
Deel twee van de avond was een bowlingavond in Mesa. Maar dat was niet zo opwindend als de gunclub dus ga ik er niet veel over zeggen. Het was fun, gezellig en amusant.
Bob en Ivo hadden een schietbaan en Thomas Yves en ik had er eentje. We moesten natuurlijk ook een wapen kiezen en we wouden eerst iets kleins kiezen en erna als de kogels opwaren een groter wapen nemen. Helaas was de tijd te beperkt om na het handwapen nog een groter te gaan nemen.
We hebben uiteindelijk dus enkel geschoten met de Glock 17. Hetzelfde wapen waar de belgische politie mee rondloopt volgens mij. Ik was eerst aan de beurt en het ging verbazend vlot om de lader vol kogels te steken, het geweer te laden en klaar te zijn om dat blad papier vol gaatjes te pompen. Ik had natuurlijk wel even wat uitleg gevraagd aan een van de werknemers daar om zeker veilig bezig te zijn. Het blijft een gevaarlijk wapen natuurlijk.
50 kogels, 3 missers, 19 headshots, 4 armshots en 24 chestshots. Het blad heeft het helaas niet overleefd...
Maar damn... I loved it! Ik ga er zeker nog terug gaan en ik ga zeker iets groters proberen. Ik heb 6 kogels geschoten met een 357 magnum van Ivo en Bob en dat ding had pas een terugslag! Heerlijk gewoon, maar het was wel een absurd gezicht. Er stond een manneke van max 10 jaar met een MP5 te schieten, een semi automatisch machinegeweer waar de Britse SAS volgens mij mee werkt. God bless America zeker...
Hier wat links naar filmkes die we gemaakt hebben.
Tom in actie: klik hier
Yves in actie:klik hier
Thomas in actie:klik hier
Deel twee van de avond was een bowlingavond in Mesa. Maar dat was niet zo opwindend als de gunclub dus ga ik er niet veel over zeggen. Het was fun, gezellig en amusant.
Good old belgisch weertje
Afgelopen twee dagen had het weer hier veel weg van een goede oude gezellige herfstdag in Belgie...
Gisteren vloog ik smorgens eerst mee met Roxane en was het al redelijk winderig. Tegen dat we geland waren en ik klaar was om op te stijgen kregen we het huidige windreport te horen... gusting 17... windstoten tot 17 knopen dus. Ik keek naar mijn instructeur en vroeg of we nog doorgingen. We kunnen altijd terugkomen zei hij en dan had ik eens het gevoel gehad om met zo hevige wind gevlogen te hebben.
Off we go dus... cleared for take-off runway 22 left. Ik ben zelf kunnen opstijgen maar na de tweede bocht werd het voor mij net dat tikkeltje te winderig en heeft mijn instructeur overgenomen om een mooie crosswindlanding te demonstreren. Na deze touch and go kregen we een nieuw windreport: gusting 20. Tijd om terug te landen want als ik niet kon vliegen had het niet veel nut in de lucht te blijven.
Het was op zen minst een interessante vlucht. Met superveel correcties, een bump met men hoofd tegen het plafond van de archer door downdraftje en veel heen en weer geschud heeft hij de Archer netjes en zonder problemen aan de grond gezet. Daar ging mijn vlucht voor de dag. Eenmaal binnen was de wind zelfs toegenomen tot windstoten tot 35knopen. De limiet voor de piper was 20 knopen dacht ik :p
Maar bon, heel leuk eigenlijk en we hebben de dag dan maar afgesloten met wat groundschool om toch iets nuttigs gedaan te hebben die dag.
Vandaag (zondag) was het wel goed. Ik vloog als tweede van de dag met onze intstructeur en ondanks wat crosswind en slecht weer opkomst was het weer goed genoeg om wat touch and go's te doen op onze lokale luchthaven Falcon Field. Het ging redelijk vlot vandaag, natuurlijk nog veel aandachtspunten en communicatie gaat nog bijlange niet zo goed in combinatie met vliegen als het zou moeten maar dat komt wel.
Na mijn 5e landing ging het wel even een beetje mis, in de headset klonk een verschrikkelijke weerkerende uiterst scherpe pieptoon die boven alle communicatie uitkwam. Vanalles proberen doen om het op te lossen maar het ging niet en we besloten het toestel aan de grond te zetten want vliegen was onmogelijk onder deze omstandigheden, toch geen instructievliegen. Gelukkig had ik al bijna genoeg gevlogen voor deze missie en was deze missie niet incomplete.
Al bij al was het nog een geluk bij een ongeluk want nog geen 10minuten na dat we aan de grond stonden is het beginnen regenen alsof de hemelsluizen opgingen en de wind nam in kracht sterk toe. De meeste vluchten erna zijn dan ook gecancelled geweest.
Mooi vluchtje al bij al voor mij.
Gisteren vloog ik smorgens eerst mee met Roxane en was het al redelijk winderig. Tegen dat we geland waren en ik klaar was om op te stijgen kregen we het huidige windreport te horen... gusting 17... windstoten tot 17 knopen dus. Ik keek naar mijn instructeur en vroeg of we nog doorgingen. We kunnen altijd terugkomen zei hij en dan had ik eens het gevoel gehad om met zo hevige wind gevlogen te hebben.
Off we go dus... cleared for take-off runway 22 left. Ik ben zelf kunnen opstijgen maar na de tweede bocht werd het voor mij net dat tikkeltje te winderig en heeft mijn instructeur overgenomen om een mooie crosswindlanding te demonstreren. Na deze touch and go kregen we een nieuw windreport: gusting 20. Tijd om terug te landen want als ik niet kon vliegen had het niet veel nut in de lucht te blijven.
Het was op zen minst een interessante vlucht. Met superveel correcties, een bump met men hoofd tegen het plafond van de archer door downdraftje en veel heen en weer geschud heeft hij de Archer netjes en zonder problemen aan de grond gezet. Daar ging mijn vlucht voor de dag. Eenmaal binnen was de wind zelfs toegenomen tot windstoten tot 35knopen. De limiet voor de piper was 20 knopen dacht ik :p
Maar bon, heel leuk eigenlijk en we hebben de dag dan maar afgesloten met wat groundschool om toch iets nuttigs gedaan te hebben die dag.
Vandaag (zondag) was het wel goed. Ik vloog als tweede van de dag met onze intstructeur en ondanks wat crosswind en slecht weer opkomst was het weer goed genoeg om wat touch and go's te doen op onze lokale luchthaven Falcon Field. Het ging redelijk vlot vandaag, natuurlijk nog veel aandachtspunten en communicatie gaat nog bijlange niet zo goed in combinatie met vliegen als het zou moeten maar dat komt wel.
Na mijn 5e landing ging het wel even een beetje mis, in de headset klonk een verschrikkelijke weerkerende uiterst scherpe pieptoon die boven alle communicatie uitkwam. Vanalles proberen doen om het op te lossen maar het ging niet en we besloten het toestel aan de grond te zetten want vliegen was onmogelijk onder deze omstandigheden, toch geen instructievliegen. Gelukkig had ik al bijna genoeg gevlogen voor deze missie en was deze missie niet incomplete.
Al bij al was het nog een geluk bij een ongeluk want nog geen 10minuten na dat we aan de grond stonden is het beginnen regenen alsof de hemelsluizen opgingen en de wind nam in kracht sterk toe. De meeste vluchten erna zijn dan ook gecancelled geweest.
Mooi vluchtje al bij al voor mij.
Friday, February 18, 2011
Improvement
Vandaag na twee vrije dagen weer eens mogne vliegen. Ik vloog vandaag samen met Roxane en ik heb het eerste deel van de vlucht gedaan naar Phoenix Regional.
Eerst hebben we boven green fields een aantal ground reference manoevers gedaan die wettelijk vereist zijn voor de luchtvaartautoriteiten hier. Dat zijn oefeningen waar we een soort figuur moeten vliegen in referentie met de grond. Vandaag waren dat een rechthoek, een S en een cirkel rond een vast punt. Klinkt gemakkelijk en overdreven moeilijk is het niet maar gemakkelijk nu ook weer niet. Er moet rekening gehouden worden met de wind en de windrichting want je drift weg zonder de juiste correctie toe te passen.
Soit, dit ging redelijk goed op de S na, maar dit lag meer aan het feit dat mijn visuele referentie niet was wat het zou moeten zijn.
Hierna zijn we doorgevlogen naar Phoenix Regional, een verlaten landingsbaan. Het was er aan te merken want de baan was in slechte staat en er was ook niks te doen. Maar dat moest ook niet want ik was daar om een aantal patterns te vliegen en wat touch and go's te doen. Om het kort even uit te leggen, eigenlijk een soort rechthoekig patroon vliegen waarvan de landingsbaan een lange zijde van de rechthoek is en waar ik dus land en direct weer opstijg op de landingsbaan. Dit doen we vooral om het vliegen in patterns te leren en de landings en take-offs aan te leren en te oefenen.
De patters gingen redelijk vlot, het landen op zich ook goed, al moet het flaren vlak voor landen wat vlotter en minder ruw. Het opstijgen gaat ook al goed vlot al moet ik leren minder te driften naar links en in het verlengde van de centerlijn van de landingsbaan te vliegen.
Er zijn natuurlijk nog vele aandachtspunten maar vergeleken met mijn vorige twee vluchten heb ik veel vooruitgang gemaakt, zelfs mijn instructeur zei het. Hopelijk blijft het zo verbeteren dus. :)
Alleen die ellendige flows in de lucht willen maar niet lukken, dat is kwestie van beter te leren en te blijven herhalen want op de grond ken ik ze vlot maar eenmaal aan het vliegen en met zoveel dingen waar je mee bezig bent tegelijkertijd geraak je gewoon soms verzadigd en vergeet je het gewoon.
Maar het zal nog wel goedkomen, dit heeft gewoon tijd nodig.
Morgen weer een vlucht, maar het weer ziet er niet al te goed uit dus het valt nog af te wachten of de vlucht kan doorgaan.
Eerst hebben we boven green fields een aantal ground reference manoevers gedaan die wettelijk vereist zijn voor de luchtvaartautoriteiten hier. Dat zijn oefeningen waar we een soort figuur moeten vliegen in referentie met de grond. Vandaag waren dat een rechthoek, een S en een cirkel rond een vast punt. Klinkt gemakkelijk en overdreven moeilijk is het niet maar gemakkelijk nu ook weer niet. Er moet rekening gehouden worden met de wind en de windrichting want je drift weg zonder de juiste correctie toe te passen.
Soit, dit ging redelijk goed op de S na, maar dit lag meer aan het feit dat mijn visuele referentie niet was wat het zou moeten zijn.
Hierna zijn we doorgevlogen naar Phoenix Regional, een verlaten landingsbaan. Het was er aan te merken want de baan was in slechte staat en er was ook niks te doen. Maar dat moest ook niet want ik was daar om een aantal patterns te vliegen en wat touch and go's te doen. Om het kort even uit te leggen, eigenlijk een soort rechthoekig patroon vliegen waarvan de landingsbaan een lange zijde van de rechthoek is en waar ik dus land en direct weer opstijg op de landingsbaan. Dit doen we vooral om het vliegen in patterns te leren en de landings en take-offs aan te leren en te oefenen.
De patters gingen redelijk vlot, het landen op zich ook goed, al moet het flaren vlak voor landen wat vlotter en minder ruw. Het opstijgen gaat ook al goed vlot al moet ik leren minder te driften naar links en in het verlengde van de centerlijn van de landingsbaan te vliegen.
Er zijn natuurlijk nog vele aandachtspunten maar vergeleken met mijn vorige twee vluchten heb ik veel vooruitgang gemaakt, zelfs mijn instructeur zei het. Hopelijk blijft het zo verbeteren dus. :)
Alleen die ellendige flows in de lucht willen maar niet lukken, dat is kwestie van beter te leren en te blijven herhalen want op de grond ken ik ze vlot maar eenmaal aan het vliegen en met zoveel dingen waar je mee bezig bent tegelijkertijd geraak je gewoon soms verzadigd en vergeet je het gewoon.
Maar het zal nog wel goedkomen, dit heeft gewoon tijd nodig.
Sunday, February 13, 2011
First cancellation
Vandaag wou ik weer vol goede moed het vliegtuig instappen om de mindere vlucht van gisteren door te spoelen. Een kwartier na aanmelden werd ik naar dispatch geroepen. Mijn instructeur zat vast met een kapotte band in Coolidge en ze moesten een reservewiel vliegen naar ginder en tegen dat ze terugwaren zouden we 2,5h verder zijn. Ik had de keus te cancellen of te wachten.
Ik heb besloten om te wachten, tegen de verwachte terugkomst was er nog een hele namiddag over moest mijn instructeur nog willen vliegen. Omdat ik nog wat wou eten en Yves ook nog moest eten ben ik Yves gaan halen om een slaatje te gaan eten bij Carls Jr en erna samen terug naar school te gaan.
Eenmaal op school krijg ik na een tiental minuten telefoon van Roxane. Na het vervangen van de kapotte band en het taxien naar de runway bleek nu ook de andere band kapot te zijn. Omdat het toestel met de reserveband geen twee reservebanden bijhad voor het hoofdlandingsgestel konden ze dus weer enkele uren wachten.
Dit betekende voor mij wel mijn eerste cancellation. De vlucht van vandaag is voor mij dus niet doorgegaan en ook die van Thibaut na mij is niet doorgegaan.
Ik vond het ergens niet zo erg want nu kon ik even relaxen na de hectische vlucht van gisteren. En ik sta morgen ook niet gepland dus ook morgen een dag aan de grond. Kan ik van profiteren om wat theorie bij te schaven. Het nadeel is wel weer dat ik niet vlieg, ik dinsdag weer vlieg normaal en dan weer direct twee dagen aan de grond sta omdat het de vrije dagen zijn van mijn instructeur.
Niet echt optimaal om in een ritme te komen. Maar dat is luchtvaart nu eenmaal, onregelmatig en altijd onverwachte toestanden. Dat maakt het ook wel weer aantrekkelijk!
Ik ga nu naar de film met Yves en nog wat volk. In menne zetel zitten doe ik al genoeg in de lucht :p
Ik heb besloten om te wachten, tegen de verwachte terugkomst was er nog een hele namiddag over moest mijn instructeur nog willen vliegen. Omdat ik nog wat wou eten en Yves ook nog moest eten ben ik Yves gaan halen om een slaatje te gaan eten bij Carls Jr en erna samen terug naar school te gaan.
Eenmaal op school krijg ik na een tiental minuten telefoon van Roxane. Na het vervangen van de kapotte band en het taxien naar de runway bleek nu ook de andere band kapot te zijn. Omdat het toestel met de reserveband geen twee reservebanden bijhad voor het hoofdlandingsgestel konden ze dus weer enkele uren wachten.
Dit betekende voor mij wel mijn eerste cancellation. De vlucht van vandaag is voor mij dus niet doorgegaan en ook die van Thibaut na mij is niet doorgegaan.
Ik vond het ergens niet zo erg want nu kon ik even relaxen na de hectische vlucht van gisteren. En ik sta morgen ook niet gepland dus ook morgen een dag aan de grond. Kan ik van profiteren om wat theorie bij te schaven. Het nadeel is wel weer dat ik niet vlieg, ik dinsdag weer vlieg normaal en dan weer direct twee dagen aan de grond sta omdat het de vrije dagen zijn van mijn instructeur.
Niet echt optimaal om in een ritme te komen. Maar dat is luchtvaart nu eenmaal, onregelmatig en altijd onverwachte toestanden. Dat maakt het ook wel weer aantrekkelijk!
Ik ga nu naar de film met Yves en nog wat volk. In menne zetel zitten doe ik al genoeg in de lucht :p
Saturday, February 12, 2011
It ain't all fun and games
We zijn zaterdagavond hier, ik heb vandaag mijn derde vlucht gehad. Na veel vertraging was Thibaut zelfs nog niet vertrokken toen ik toekwam voor mijn voorbereiding te doen. Ik kreeg direct te horen dat ik zou backseaten met hem en dan direct erna zelf mijn vlucht zou uitvoeren. Direct stressen dus want ik moest snel snel mijn weight and balance doen en de notams even overlopen om te kijken of er iets van toepassing was op mijn vlucht. Gelukkig moest ik de rest van de briefing niet meer doen omdat Thibaut eerst vloog en hij dat al gedaan had.
Thibaut zou eerst vliegen en erna zouden we op verplaatsing ergens landen en daar zou ik terugvliegen. Natuurlijk eerst de nodige oefeningen uitvoeren. Omdat Thibaut eerst vloog moest hij eerst deze oefeningen uitvoeren en ik moest opletten want ik zou de uitleg niet opnieuw krijgen tenzij nodig. Nadeel van backseaten is dan het beeld van referentie buiten niet hetzelfde is dan dat van in de voorste stoel.
Steep turns, stalls, slow flight en wat unusual attitudes, dat was de opdracht vandaag.
Laat ik u zeggen, de steep turns liepen voor gene meter voor mij vandaag. Ik heb de grootste moeite om mijn neus stabiel te houden en de bankangle aan te houden. Maar morgen staat weer hetzelfde op het programma en dan moet het gewoon beter! De stalls gingen beter en ook slow flight was acceptabel.
De landing tenslotte was dan weer een ramp, net zoals bij de fnpt2sessies in Brussel is de eerste landing problematisch. Jammer dat de zon al praktisch onder was en ik dus geen tweede kans had om het opnieuw te proberen. Morgen weer een kans om er een aantal te doen.
Ik had me mijn eerste paar vluchten anders voorgesteld maar het zijn tenslotte de eerste vluchten, ik heb nog geen ervaring voor deze en in tegenstelling tot de vorige promoties ook nog amper simulatortraining gehad. Dit is niet te vergelijken met the real thing maar toch.
Ik moet harder werken, meer studeren, meer focussen en vooral minder stressen. Van alle kennis blijft er in vlucht amper de helft over. Er zijn zoveel dingen tegelijkertijd die moeten gebeuren en aandacht aan moeten gegeven worden, om zot van te worden.
Maar morgen is weer een dag, weer een vlucht. Ik ga nu ondanks de hoofdpijn en vermoeidheid toch weer wat studeren want die flows moeten beter, de theoretische kennis moet opgefrist en de proceduren moeten gekend zijn!
It ain't all fun and games... Voorlopig toch want dit is enkel het begin, eenmaal de basics deftig onder de knie zijn is het vliegen een pak meer fun. Gelukkig zijn er ook leuke momenten :)
Thibaut zou eerst vliegen en erna zouden we op verplaatsing ergens landen en daar zou ik terugvliegen. Natuurlijk eerst de nodige oefeningen uitvoeren. Omdat Thibaut eerst vloog moest hij eerst deze oefeningen uitvoeren en ik moest opletten want ik zou de uitleg niet opnieuw krijgen tenzij nodig. Nadeel van backseaten is dan het beeld van referentie buiten niet hetzelfde is dan dat van in de voorste stoel.
Steep turns, stalls, slow flight en wat unusual attitudes, dat was de opdracht vandaag.
Laat ik u zeggen, de steep turns liepen voor gene meter voor mij vandaag. Ik heb de grootste moeite om mijn neus stabiel te houden en de bankangle aan te houden. Maar morgen staat weer hetzelfde op het programma en dan moet het gewoon beter! De stalls gingen beter en ook slow flight was acceptabel.
De landing tenslotte was dan weer een ramp, net zoals bij de fnpt2sessies in Brussel is de eerste landing problematisch. Jammer dat de zon al praktisch onder was en ik dus geen tweede kans had om het opnieuw te proberen. Morgen weer een kans om er een aantal te doen.
Ik had me mijn eerste paar vluchten anders voorgesteld maar het zijn tenslotte de eerste vluchten, ik heb nog geen ervaring voor deze en in tegenstelling tot de vorige promoties ook nog amper simulatortraining gehad. Dit is niet te vergelijken met the real thing maar toch.
Ik moet harder werken, meer studeren, meer focussen en vooral minder stressen. Van alle kennis blijft er in vlucht amper de helft over. Er zijn zoveel dingen tegelijkertijd die moeten gebeuren en aandacht aan moeten gegeven worden, om zot van te worden.
Maar morgen is weer een dag, weer een vlucht. Ik ga nu ondanks de hoofdpijn en vermoeidheid toch weer wat studeren want die flows moeten beter, de theoretische kennis moet opgefrist en de proceduren moeten gekend zijn!
It ain't all fun and games... Voorlopig toch want dit is enkel het begin, eenmaal de basics deftig onder de knie zijn is het vliegen een pak meer fun. Gelukkig zijn er ook leuke momenten :)
Wednesday, February 9, 2011
Shopping time
Na mijn eerste vlucht gisteren ben ik na vele malen uitstellen gaan shoppen met Yves en Nerd in Scottsdale . Een winkelcentrum dat echt huge is vergeleken met hier. Maar er zijn er nog veel grotere, maar die in Phoenix is een uur en half rijden van hier en dat is een beetje ver op het moment.
Als een echte president achter in de limo, Yves aan het stuur en Nerd langs hem. Damn die limo is echt nice vanachter, heerlijk comfortabel, keiruim, meer moet da niet zijn.
We hebben er wat koopjes kunnen doen, al moet ik zeggen dat veel bekende merken even duur zijn als thuis. Maar er zijn dan weer winkels waar je koopjes kan doen en dat heb ik dan ook gedaan. Net zoals Yves en Nerd trouwens :)
Voor de prijs van een jeansbroek in België heb ik gisteren een mooie dikke trui, 6 T shirts en een poloke gekocht.
Je kan er wel uren rondlopen en we hebben ook even een stop gemaakt aan de foodcorner bij Panda Express, een soort fastfoodketen met chinees eten. Niet slecht eigenlijk. En volgens hun niet meer dan 250cal per entree, maar ik geloof er toch niet veel van :p
Je vond er ook een aantal zalige shops zoals een Crocswinkel, Windowsstore, Vans store, memoribilliastore van American football en baseball,... echt nice.
Achteraf ben ik met Alex, LJ en Thomas nog iets gaan drinken in Applebees en erna naar de film geweest met LJ en Thomas.
Dat was ook een ervaring: 25 zalen maar allemaal superklein, onze was misschien voor 50 man ofzo. En je kan er hotdogs, pizza, pretzels en dergelijk warm eten kopen voor in de zaal. En een butterdispenser voor de popcorn, puur gesmolten boter, degoutant eigenlijk.
Ik heb het op M&M's en een fleske water gehouden.
Bon, dit was het weer voorlopig, ik heb nu twee vrije dagen en ga wat was doen, wat leren en genieten van het goede weer :)
Als een echte president achter in de limo, Yves aan het stuur en Nerd langs hem. Damn die limo is echt nice vanachter, heerlijk comfortabel, keiruim, meer moet da niet zijn.
We hebben er wat koopjes kunnen doen, al moet ik zeggen dat veel bekende merken even duur zijn als thuis. Maar er zijn dan weer winkels waar je koopjes kan doen en dat heb ik dan ook gedaan. Net zoals Yves en Nerd trouwens :)
Voor de prijs van een jeansbroek in België heb ik gisteren een mooie dikke trui, 6 T shirts en een poloke gekocht.
Je kan er wel uren rondlopen en we hebben ook even een stop gemaakt aan de foodcorner bij Panda Express, een soort fastfoodketen met chinees eten. Niet slecht eigenlijk. En volgens hun niet meer dan 250cal per entree, maar ik geloof er toch niet veel van :p
Je vond er ook een aantal zalige shops zoals een Crocswinkel, Windowsstore, Vans store, memoribilliastore van American football en baseball,... echt nice.
Achteraf ben ik met Alex, LJ en Thomas nog iets gaan drinken in Applebees en erna naar de film geweest met LJ en Thomas.
Dat was ook een ervaring: 25 zalen maar allemaal superklein, onze was misschien voor 50 man ofzo. En je kan er hotdogs, pizza, pretzels en dergelijk warm eten kopen voor in de zaal. En een butterdispenser voor de popcorn, puur gesmolten boter, degoutant eigenlijk.
Ik heb het op M&M's en een fleske water gehouden.
Bon, dit was het weer voorlopig, ik heb nu twee vrije dagen en ga wat was doen, wat leren en genieten van het goede weer :)
 |
| Ik ga die beenruimte nog missen... |
First flight!!!!
Yep, eindelijk... na veel gedoe en gebrek aan organisatie hier op school kwam de dag dat ik kon vliegen eindelijk dichterbij. Pas tijdens de laatste dagen briefing werd ons bevestigd dat we in plaats van met Diamond 20 met de Piper Archers zouden vliegen. Voor mij persoonlijk was dit een zalige keuze. Elk toestel heeft natuurlijk voor en nadelen maar soit, het is nu toch zo dus ongeacht mijn mening over het toestel, ik ging er mee moeten vliegen.
Alleen tegen dat we het nodige materiaal kregen was het al zaterdagmiddag. En dat terwijl ik op dat moment waarschijnlijk maandag al moest vliegen. Niet echt veel tijd om me deftig voor te bereiden dus. Maar ik heb mijn best gedaan, ik zat zaterdag, zondag en maandag ettelijke uren in het vliegtuig om samen met klasgenoten mijn flows te leren. Dat zijn reeksen van handelingen die we moeten uitvoeren om te kunnen vertrekken. Deze moeten we vanbuiten kennen en even snel kunnen doen als de gemiddelde tiener een sms kan typen.
Zo zijn er flows voor cockpit preparation, start, taxi, runup,... en die moeten we dus allemaal blindelings en supersnel kunnen uitvoeren. Maar dit vergt dus veel tijd en oefening en de beste manier is in de cockpit te kruipen en het te oefenen, opnieuw en opnieuw en opnieuw en...ge snapt het wel.
Maar bon, dinsdag was het eindelijk zover: eerste vlucht! Als eerste van mijn klas de lucht in. Ik heb die nacht niet zo supergeslapen en ik had ook niet veel honger die ochtend. Toch maar wat cornflakes gegeten en goed op tijd naar school vertrokken om tijd genoeg te nemen voor mijn voorbereiding.
Het ging allemaal nog wat moeizaam om voor te bereiden maar het is toch gelukt. Ik had natuurlijk wel direct vertraging en het was weer een soep op dispatch voor de andere prom, er waren voor de verandering weer eens niet veel toestellen beschikbaar. Na korte briefing, weight and balance en de beslissing dat de assistant chief flight instructor mee zou vliegen konden we vertrekken.
Ik ga het niet te uitgebreid maken want er is zoveel te vertellen over die eerste vlucht. Ik heb heel veel zelf mogen doen, eigenlijk alles tot de landingsfase, die heeft mijn instructeur zelf gedaan. het was echt heerlijk. Een beetje stressen want mijn flows waren door de stress half uit mijn hoofd verdwenen, er waren zoveel dingen toe doen en ondertussen zit die motor te dreunen en de atc die door de headset klinkt.
Ik heb er in ieder geval van genoten, het is absoluut niet te vergelijken met de sim. Maar het uitzicht, het gevoel, de controle,... niet te beschrijven in een paar zinnen.
Het vloog letterlijk voorbij en op wat aandachtspunten een geslaagde eerste vlucht!
Vrijdag pas de volgende wegens twee vrije dagen van mijn instructeur. Geeft me even tijd om mijn flows beter te leren en wat na te denken over hoe mijn volgende vlucht beter voor te bereiden.
En om wat aan het zwembad te liggen :p
Alleen tegen dat we het nodige materiaal kregen was het al zaterdagmiddag. En dat terwijl ik op dat moment waarschijnlijk maandag al moest vliegen. Niet echt veel tijd om me deftig voor te bereiden dus. Maar ik heb mijn best gedaan, ik zat zaterdag, zondag en maandag ettelijke uren in het vliegtuig om samen met klasgenoten mijn flows te leren. Dat zijn reeksen van handelingen die we moeten uitvoeren om te kunnen vertrekken. Deze moeten we vanbuiten kennen en even snel kunnen doen als de gemiddelde tiener een sms kan typen.
Zo zijn er flows voor cockpit preparation, start, taxi, runup,... en die moeten we dus allemaal blindelings en supersnel kunnen uitvoeren. Maar dit vergt dus veel tijd en oefening en de beste manier is in de cockpit te kruipen en het te oefenen, opnieuw en opnieuw en opnieuw en...ge snapt het wel.
Maar bon, dinsdag was het eindelijk zover: eerste vlucht! Als eerste van mijn klas de lucht in. Ik heb die nacht niet zo supergeslapen en ik had ook niet veel honger die ochtend. Toch maar wat cornflakes gegeten en goed op tijd naar school vertrokken om tijd genoeg te nemen voor mijn voorbereiding.
Het ging allemaal nog wat moeizaam om voor te bereiden maar het is toch gelukt. Ik had natuurlijk wel direct vertraging en het was weer een soep op dispatch voor de andere prom, er waren voor de verandering weer eens niet veel toestellen beschikbaar. Na korte briefing, weight and balance en de beslissing dat de assistant chief flight instructor mee zou vliegen konden we vertrekken.
Ik ga het niet te uitgebreid maken want er is zoveel te vertellen over die eerste vlucht. Ik heb heel veel zelf mogen doen, eigenlijk alles tot de landingsfase, die heeft mijn instructeur zelf gedaan. het was echt heerlijk. Een beetje stressen want mijn flows waren door de stress half uit mijn hoofd verdwenen, er waren zoveel dingen toe doen en ondertussen zit die motor te dreunen en de atc die door de headset klinkt.
Ik heb er in ieder geval van genoten, het is absoluut niet te vergelijken met de sim. Maar het uitzicht, het gevoel, de controle,... niet te beschrijven in een paar zinnen.
Het vloog letterlijk voorbij en op wat aandachtspunten een geslaagde eerste vlucht!
Vrijdag pas de volgende wegens twee vrije dagen van mijn instructeur. Geeft me even tijd om mijn flows beter te leren en wat na te denken over hoe mijn volgende vlucht beter voor te bereiden.
En om wat aan het zwembad te liggen :p
Superbowl Sunday!!
Ok, na een tijdje niet meer te posten heb ik nu toch eventjes tijd gevonden om terug wat te plaatsen hier.
Afgelopen zondag was de hoogdag voor de Amerikaanse sportliefhebber: de Super Bowl. Nu we toch hier waren in dit uitgestrekte land moesten we natuurlijk profiteren en dit gaan bekijken ergens in een bar of iets dergelijke en de sfeer een beetje opsnuiven.
Normaal ging ik met Yves en nog wat mensen naar Phoenix en daar een sportsbar zoeken om het te bekijken. Maar Yves hadden ze natuurlijk juist gepland om te vliegen in de namiddag juist op het uur dat de match zou plaatsvinden. Gelukkig was er weer een cancellation en kon hij toch mee!
Uiteindelijk zijn we naar Four Peaks Brouwerij gegaan in Tempe: bier, amerikaans eten, amerikanen, tientallen flatscreens helemaal rondom ons en een zalig sfeertje. Heerlijk gewoon. Ze leven allemaal zo mee met die match. We deden vrolijk mee en schreeuwden uit volle borst mee: ' GO PACKERS!!!!!' Niet dat ik zoveel snapte van American Football maar gewoon meeschreeuwen met het volk, meer moet ge niet doen.
De match zelf vond ik op enkele spannende momenten naar het einde toe niet zo overdreven geweldig maar dat lag ook aan het feit dat zo een wedstrijd wel elke halve minuut stil ligt en ze reclame tonen. Dat is eigenlijk leuker dan de wedstrijd zelf. Voor Amerikaanse reclamemakers is dit het hoogtepunt van het jaar om hun creativiteit te tonen en een hele grote massa te bereiken (111 miljoen kijkers!!!!!!) Er zaten dan ook heerlijke clipkes bij. Ge kunt ze op youtube ook wel vinden.
Na de super bowl zijn we nog naar een bar geweest: Shotgun Betty's. Heerlijke bar: goede muziek, schoon serveuzekes en marginaal grappig volk. Ideale afsluiter van de avond.
Hoewel er na de lange rit terug nog wel een pokeravond aan de gang was in ons appartement. Nog wat gezellig erbij zitten dus ^^
Ik heb toch goed geslapen die nacht :p
Afgelopen zondag was de hoogdag voor de Amerikaanse sportliefhebber: de Super Bowl. Nu we toch hier waren in dit uitgestrekte land moesten we natuurlijk profiteren en dit gaan bekijken ergens in een bar of iets dergelijke en de sfeer een beetje opsnuiven.
Normaal ging ik met Yves en nog wat mensen naar Phoenix en daar een sportsbar zoeken om het te bekijken. Maar Yves hadden ze natuurlijk juist gepland om te vliegen in de namiddag juist op het uur dat de match zou plaatsvinden. Gelukkig was er weer een cancellation en kon hij toch mee!
Uiteindelijk zijn we naar Four Peaks Brouwerij gegaan in Tempe: bier, amerikaans eten, amerikanen, tientallen flatscreens helemaal rondom ons en een zalig sfeertje. Heerlijk gewoon. Ze leven allemaal zo mee met die match. We deden vrolijk mee en schreeuwden uit volle borst mee: ' GO PACKERS!!!!!' Niet dat ik zoveel snapte van American Football maar gewoon meeschreeuwen met het volk, meer moet ge niet doen.
De match zelf vond ik op enkele spannende momenten naar het einde toe niet zo overdreven geweldig maar dat lag ook aan het feit dat zo een wedstrijd wel elke halve minuut stil ligt en ze reclame tonen. Dat is eigenlijk leuker dan de wedstrijd zelf. Voor Amerikaanse reclamemakers is dit het hoogtepunt van het jaar om hun creativiteit te tonen en een hele grote massa te bereiken (111 miljoen kijkers!!!!!!) Er zaten dan ook heerlijke clipkes bij. Ge kunt ze op youtube ook wel vinden.
Na de super bowl zijn we nog naar een bar geweest: Shotgun Betty's. Heerlijke bar: goede muziek, schoon serveuzekes en marginaal grappig volk. Ideale afsluiter van de avond.
Hoewel er na de lange rit terug nog wel een pokeravond aan de gang was in ons appartement. Nog wat gezellig erbij zitten dus ^^
Ik heb toch goed geslapen die nacht :p
Friday, February 4, 2011
Picture time!
Eventjes tijd maken voor wat foto's te posten hier, want niet iedereen heeft Facebook.
 |
| Sheraton hotel, nacht voor vertrek |
 |
| a380 gespot bij boarden in Frankfurt |
 |
| Tussenstop in San Francisco |
 |
| On final approach in San Francisco |
 |
| First class United b747 |
 |
| maybe one day... |
 |
| the springs |
 |
| zicht vanaf het terras op school |
 |
| My other plane ;) |
 |
| My other plane ;) |
 |
| Prepaid visakaart, only in America |
 |
| zelfs hier kenne ze traiteur Tom |
 |
| briefingroom |
 |
| Falcon Field, homebase |
 |
| piper archer |
 |
| My office for the next months |
 |
| Met Nederlanders op stap gaan, altijd lachen |
 |
| Bowling |
 |
| Men slaapplaats voor het grootste deel van de 7 maanden. Krc Genk Represent! En Cl finalevlag niet vergeten natuurlijk ;) Thx again H. |
Wednesday, February 2, 2011
briefings, briefings, briefings
Yep, titel zegt alles: het is een hele week briefings. Over vanalles en nogwat. Gaande van briefings over het vliegen, tot politiebriefing, safetybriefing, IT briefing enz...
Ma bon, morgen de laatste dag briefing gepland voorlopig. Lange dag van 8h tot 18h. We zijn het al gewoon van in Belgium.
Verder vandaag te horen gekregen dat we niet op de Diamond 20 zullen vliegen om te beginnen maar met de Piper Archers. Persoonlijk ben ik daar wel blij mee, het is een groter toestel, krachiger, robuuster, meer gebruikelijk en het heeft een vensterke wat ge kunt openzetten opzij, heel handig met warm weer.
Nadelen zijn dan weer oa de lagere cruisesnelheid, de veel mindere zweefcapaciteiten tov de diamond,...
Elk toestel heeft zen voor en nadelen.
Gesproken over warm weer, dat is het hier sinds gisteren TOTAAL NIET! Er is een koudefront in de buurt en het is hier zelfs kouder dan thuis... -2 graden deze morgen... ben ik daarvoor naar hier gekomen??? :p
Maar het is maar voor een paar dagen, tegen het weekend is het weer rond de 20 graden...gotta love Arizona!
Ma bon, morgen de laatste dag briefing gepland voorlopig. Lange dag van 8h tot 18h. We zijn het al gewoon van in Belgium.
Verder vandaag te horen gekregen dat we niet op de Diamond 20 zullen vliegen om te beginnen maar met de Piper Archers. Persoonlijk ben ik daar wel blij mee, het is een groter toestel, krachiger, robuuster, meer gebruikelijk en het heeft een vensterke wat ge kunt openzetten opzij, heel handig met warm weer.
Nadelen zijn dan weer oa de lagere cruisesnelheid, de veel mindere zweefcapaciteiten tov de diamond,...
Elk toestel heeft zen voor en nadelen.
Gesproken over warm weer, dat is het hier sinds gisteren TOTAAL NIET! Er is een koudefront in de buurt en het is hier zelfs kouder dan thuis... -2 graden deze morgen... ben ik daarvoor naar hier gekomen??? :p
Maar het is maar voor een paar dagen, tegen het weekend is het weer rond de 20 graden...gotta love Arizona!
Subscribe to:
Posts (Atom)