We zijn ondertussen 6 juni 2011. Binnen twee uur vertrek ik weer naar school om mijn derde simsessie te gaan doen voor de DA40. Ik ben er dus ondertussen aan begonnen maar ben ondertussen wel al aan mijn tweede instructeur toe. Nadat ze mij eerst bij een instructeur hadden gezet samen met Lindert Jan kreeg ik en nog een aantal anderen na de eerste sessie van mij een mail met instructeurswijzigingen voor een hoop studenten van SFA, waaronder ook mannen van de vorige en volgende promotie.
Vandaag is de eerste sessie met mijn nieuwe en normaal gezien vaste instructeur voor de DA40, Mr Mcintyre. Hij komt over van de NLS maar het is blijkbaar een strenge instructeur met hoge verwachtingen en standaarden. Maar dat is best wel goed want zo iemand zal je naar een hoger niveau brengen en op lange termijn komt dit je alleen maar ten goede. Hij komt in de buurt van het niveau van belgische instructeurs heb ik al horen zeggen. Dit betekent wel voor mij persoonlijk dat ik hard ga moeten werken de komende maanden, veel ga moeten studeren en waarschijnlijk ook regelmatig ga afzien in de cockpit. Het zal allemaal niet van een leien dakje lopen maar liever zo en het daadwerkelijk goed kunnen op het einde dan een relaxte instructeur hebben die je op het einde plots een hoop gezever geeft omdat je het plots niet goed meer zou doen of dat je je check faalt omdat hij te chill was. Druk erop vanaf de eerste missies, vooruit gaan, afzien, hard werken en nog wat meer afzien, dat is de manier waarom je er moet geraken.
Deze fase zal normaal gezien ook wat sneller verlopen dan de VFR fase. Dit is omdat je vanaf nu op 1 missie na altijd met een instructeur gaat vliegen. De enige missie waar dit niet het geval is zal mijn nachtsolo zijn. Maar dit is een eenmalige missie die vereist is en erna zal ik nooit meer solo vliegen voor deze school. Best jammer eigenlijk maar nu gaat het wel vooruit. Want je moet bijna geen schrik meer hebben dat de wind te sterk is want met instructeur mag je best wel wat wind hebben voor het vliegen niet doorgaat. Enige momenten dat een vlucht niet zou kunnen doorgaan is wanneer het toestel een defect heeft en er geen ander beschikbaar is of sinds deze maand kan de temperatuur ook een factor spelen. Vanaf 43 graden gerapporteerd via de ATIS hier door de toren worden alle vliegoperaties stilgelegd. De ATIS wordt hier door de toren uitgezonden op een bepaalde frequentie om piloten informatie te geven over de wind, temperatuur, landingsbaan in gebruik, drukinstelling enz.
Het is wel zo dat smorgens deze temperatuur niet snel bereikt zal zijn en je mag vertrekken, en eenmaal bereikt mag je wel nog landen maar niet meer vertrekken of patronen draaien rond de luchthaven.
De reden van deze limiet is het feit dat hoe warmer het is hoe minder vermogen je motor produceert en je dus ook bijna niets meer kan doen bij deze temperaturen.
En het is hier warm aan het worden hoor, het is al een hele tijd tussen de 35 en 40 graden hier en de komende maanden zal die 43 graden wel regelmatig bereikt gaan worden. En we hebben geen airco in ons vliegtuig dus onder ons glazen koepelke is het een dikke 10 graden warmer dan buiten als het niet meer is. Lekker afzien dus. Maar eenmaal terug is er het zwembad en binnen in het appartement is er wel airco gelukkig.
Thuis denken ze ook af en toe nog eens aan mij zo te zien want gisteren heb ik weer een pakje gekregen van het thuisfront. Met de nodige boekjes, kruiden, Jupiler (Hmmmmm <3) een kampioenensjaal van Genk en een leuke knipselbundel van Rob kan ik er weer even tegen. Altijd leuk om zo dingen te krijgen van thuis. Vorige week had ik ook al kaartjes gehad van mijn grootouders. Ik weet in ieder geval dat de oogjes van sommigen hier groot opengingen toen ze de Jupiler zagen :D
Het is naar het schijnt morgen een speciale dag maar het enige verschil met een andere dag voor mij is dat ik in plaats van een mexicaanse Corona een frisse belgische Jupiler zal drinken na mijn simulatorsessie. Of twee misschien ;)
No comments:
Post a Comment