Ik lig hier voor de moment op de zetel, uit te rusten na weer twee missies gevlogen te hebben. Ik voel men benen bijna niet meer maar voor de rest alles nog wel goed. We vliegen nl. ook redelijk veel met maar 1 motor om te simuleren dat we een motorpanne hebben. En als je niet direct uw roer gebruikt met de pedalen dan lig je letterlijk binnen de 5 seconden ondersteboven. En geloof me, dat roer zo houden vergt serieus wat beenwerk. En dat voelde wel na 3h vliegen.
Ik heb ondertussen al twee simulatorsessies en 3 dubbele vluchten van 3h achter de rug. Morgen sta ik weer gepland voor een dubbele missie en na die missies heb ik nog maar drie vluchten te gaan tot mijn laatste examenvlucht hier in de States. Het gaat dus verschrikkelijk snel voor mij de laatste paar weken.
In die vluchten met de Twinstar heb ik voornamelijk gewerkt aan het leren vliegen met een tweemotorig toestel met de gebruikelijke oefeningen zoals stalls, slow flight, steep turns en dergelijke. Maar zoals ik al zei wordt er heel veel aandacht besteed aan het oefenen van motorpanne's. Je moet direct reageren op de juiste manier of je komt in een heel onaangename situatie terecht waar je misschien zelfs niet meer uitgeraakt. De meeste ongelukken met een tweemotorig toestel gebeuren door verkeerde of te trage reacties bij een motorpanne. Het is dus logisch dat we daar heel veel aandacht aan besteden. En daar horen buiten het belangrijkste deel, het vliegtuig onder controle houden, ook de gebruikelijke procedures bij om zo snel mogelijk die motor terug werkende te krijgen of om bepaalde dingen uit te voeren om zo weinig mogelijk weerstand te hebben van die motor door de propellerbladen in een bepaalde stand te zetten. En natuurlijk ook de systemen uitschakelen van die motor zoals de alternator, benzinepomp, magneto's, benzineselector,... en hierbij zien dat je dat voor de juiste motor doet natuurlijk. Want de verkeerde motor uitschakelen zou niet de eerste keer gebeuren.
We simuleren dit in alle verschillende mogelijke situaties zoals in cruise, bij het landen, opstijgen, bochten nemen,... om ons voor te bereiden als het effectief zou gebeuren in realiteit. Want zoiets gebeurt natuurlijk op het slechtst mogelijke moment, en dan moet je juist en snel reageren.
Verder doen we ook af en toe wat leukere dingen om minder leuke dingen te simuleren. Zoals bijvoorbeeld een motorbrand op 6500voet hoogte. Als je de procedures gedaan hebt om hem te doven en het lukt nog niet dan moet je nl. een emergency descent doen. Met andere woorden zo snel mogelijk naar beneden vliegen zonder je toestel te overbelasten om de vlammen te doven. In realiteit is dat met je vleugels draaien naar de grond toe zodat je eigenlijk bijna 90' op de horizon kijkt en dan in een cirkel naar beneden draaien voor een paar duizend voet tot het vuur zogezegd uit is en dan recuperen. Maar op zo moment daal je met 6 a 7000 voet per minuut, terwijl een normale daling rond de 500 voet per minuut is. En dan terug optrekken zonder te overbelasten aan 150 knopen, je voelt de G krachten wel die je dan trekt. Is een keertje iets anders. Hopelijk wel iets wat ik in realiteit nooit moet doen later.
Morgen heb ik weer twee vluchten achter elkaar, daar moet ik me weer op voorbereiden zo dadelijk, want een goede vlucht begint op de grond! En het is weer lichtjes anders zo instrumentprocedures doen in een ander vliegtuig. Gelukkig niet al te veel verschil.
En dan na die 5 vluchten en een hopelijk geslaagde CPL check kom ik weer terug naar het koude, natte bewolkte belgenland. Gelukkig zie ik er absoluut niet tegen op, ik ga blij zijn om weer wat koude te voelen al is het maar voor een half uur. En natuurlijk al die vrienden, familie en maten terug zien in het bijzijn van een lekker stuk limburgse vlaai en een Jupiler. Meer moet een mens toch niet hebben?
No comments:
Post a Comment